بسم الله الرحمن الرحیم

واحد CBR   اداره بهزیستی شهرستان آران و بیدگل در سال 1382  تاسیس گردید. این واحد در قسمت روستاهای این شهرستان با داشتن 2 مرکز بهداشتی ، 11 خانه بهداشت و 30 بهورز شروع به اجرای طرح نمود که در اقدام اولیه از تمام روستاها و معلولین پایش بعمل آمد. اقداماتی در جهت آموزش خانواده ، آموزش خارج از خانواده و حمایتهای اجتماعی و ... انجام گرفت. تا کنون حدود 600 معلول تحت پوشش این واحد بوده اند که حدود 150 مددجو کمک هزینه نگهداری ، 50 مددجو کمک هزینه تحصیلی دریافت می کنند.

در روستاها 10 صندوق کمیته توانبخشی تشکیل گردیده که در سال 85 حدود 4580000 ریال توسط سازمان بهزیستی استان اصفهان و مبلغ 1340000 ریال از طرف شوراها و خیرین به این صندوقها واریز گردیده و در جهت تامین برخی از نیازهای معلولین هزینه شده است.

حسین قلع گر – واحد CBR   

بسم الله الرحمن الرحیم

در روز دوازدهم آذر ماه جشنی به مناسبت روز جهانی معلولین با حضور معلولان جسمی – حرکتی ، ذهنی ، شنوایی و بینایی در محل کانون نصر شهرستان آران و بیدگل برگزار گردید.

معلولین به هنرنمایی پرداخته و توانائیهای خود را نشان دادند. گروه سرود ناشنوایان با موزیک نواخته شده توسط یک نابینای مطلق ، سرودی در مورد امام زمان (عج) اجرا کردند. یک معلول CP   با پا نقاشی کشید. یک معلول ناشنوا با مدرک لیسانس دیکلمه خواند.

در پایان به 22 نفر از معلولین هنرمند و ورزشکار هدایایی توسط بزرگان شهر اهدا گردید و با مشارکت یک فرد خیر مدعوین نهار را میهمان اداره بهزیستی آران و بیدگل بودند.                                     

خانم قنایی  -  توانبخشی

بسم الله الرحمن الرحیم

1. باید باور کنیم که زنان و مردان با هم تفاوتهای زیادی دارند. ما ضمن احترام به این تفاوتها قصد داریم برای یکدیگر آرامش به ارمغان آوریم.
2. از همین حالا تصمیم بگیریم فقط روزی 20 دقیقه آرام و صبور حرفهای یکدیگر را بشنویم. 20 دقیقه بدون نگاه کردن به نقطه ای دیگر ، بدون حواس پرتی ، به چشمان یکدیگر خیره شویم و آرام آرام حرف بزنیم و به حرف یکدیگر گوش بدهیم.
3. هرگز در مشاجرات خود از گذشته حرفی به میان نیاوریم ، گذشته در زندگی امروز ما هیچ تاثیری نخواهد داشت.
4. به والدین و خانواده طرف مقابلمان بیشتر از خانواده خودمان احترام بگذاریم، آنها را از اعماق قلبمان دوست بداریم و به آنها هرگز توهین نکنیم.
5. به گذشته یکدیگر کاری نداشته باشیم. ملاک، وضع فعلی است، هر آنچه بودیم گذشته.
6. هرگز در حضور دیگران بحث و مشاجره نکنیم و به احترام با هم حرف بزنیم.
7. صداقت را اصلی ترین محور زندگی خود قرار دهیم.
8. به یکدیگر اعتماد کنیم، آرامش طرف مقابل اولین اصل زندگی ما است.
9. در بحرانها ، بیماری و فشار ، به یکدیگر کمک کنیم.
10. ما وظیفه داریم به طرف مقابلمان آرامش و خوشبختی را هدیه کنیم و در این راه از هیچ عملی دریغ نکنیم.

مه آسا سالک – کاهش طلاق  

بسم الله الرحمن الرحیم

طبق آمار بدست آمده علل مختلفی باعث می گردد تا یک معتاد جهت ترک اقدام کند که عبارتند از:

 % 6/20 معتادین علت معرفی خود را مشکلات مالی

%9/23 آنها علت معرفی خود را مشکلات اجتماعی

% 6/2به علت پدیدار شدن عوارض جسمی

%9/12 به علت پدیدار شدن عوارض روانی مصرف مواد

%9/6 به علت مشکلات قانونی

%7/9 به علت فشار اطرافیان

به نظر می رسد فقط آنهاییکه دچار عوارض جسمی و روانی مصرف شده اند (%5/24) امکان دارد روی ترک خود بمانند. و مابقی بعد از بر طرف شدن مشکلات مالی و قانونی و اجتماعی و فشار اطرافیان به مصرف خود بازگشته و دچار عود خواهند شد.

اما آیا آنهایی که مضرات مصرف مواد را با دیدن آسیب های جسمی و روانی به یقین درک کرده اند دوره طولانی تری را در پاکی خواهند گذراند؟

 آیا ناراحتی ، عیب جسمانی و از دست دادن سلامت روانی مجال پاک ماندن خواهد داد؟

آبا باید منتظر شد تا عوارض جسمی پدیدار شود و بعد معتاد ترک کند تا ماندن در ترک تضمین شود؟

وآیا با بروز این عوارض که بعضاً صعب العلاج و گاهاً ماندگارند دیگر ترک به نفع بیمار هست؟ و از کار افتادگی او را برطرف کرده و توانایی اولیه را به او برمی گرداند؟

شاید وظیفه داشته باشید که مشکلات بیمار را زیاد کنید تا برای ترک اقدام کند. درک کند مشکلاتش به علت مصرف مواد است . مسئولیت کارهایش را به دوش خودش بیاندازیم. برای او دلسوزی و به او کمک بی مورد نکنیم.

 آزمایش عدم اعتیاد قبل از ازدواج و قبل از استخدام و..را جدی تر بگیریم.

 به خانواده ها آگاهی های لازم در مورد نوع برخوردشان با یک معتاد را ارائه کنیم. مداخله کنیم.

ما باید مسیر اعتیاد معتاد را کوتاه کنیم و یا با روشنگری و اطلاع رسانی درک  کندکه اشتباه کرده و ترک  کند و یا با تسهیل ایجاد مشکلات و مسئولیت خواستن از او و همکاری با نیروی انتظامی و درمانگران عرصه را بر او تنگ کنیم. 

دکتر محمد قاسم اف   -  پیشگیری                     

بسم الله الرحمن الرحیم

  در یک بررسی کوچک در قم نتایج زیر حاصل شد.

هفتاد ویک و شش دهم  (6/71 ) درصد مراجعه کنندگان ، مصرف مواد خود را از سن زیر 25 سال شروع کرده اند. بالاترین درصد مربوط به گروه سنی 20-24 سال است.( 1/36 درصد )

هفتاد و سه و چهار دهم ( 4/73 ) درصد مراجعه کنندگان در موقع مراجعه برای ترک زیر 35 سال سن داشته اند. بالاترین درصد مربوط به گروه سنی 25-29 سال بوده است.( 7/24 درصد )

با توجه به ارقام فوق حداقل فاصله شروع مصرف مواد تا موقع مراجعه یکسال و حد اکثر  آن 10 سال است. به طور متوسط 5 سال بعد از شروع مصرف مواد ، برای ترک مراجعه می کنند. این مدت زیاد است لذا حتما به مداخله نیاز است. تا کی باید به معتاد اجازه داد که خودش برای ترک مراجعه کند. چرا قبل از تخریب بیشتر با شیوه های علمی بیمار را به فکر ترک نیاندازیم. 

دکتر محمد قاسم اف - پیشگیری